در این پژوهش تعلل ورزی در تصمیم گیری به کمک این مقیاس سنجیده شد. این مقیاس دارای پنج ماده خود گزارشی است که توسط مان (1982) برای سنجش تعلل ورزی در موقعیتهای تصمیم گیری ساخته شده است. مادههای این مقیاس به کمک پنج گزینه به روش لیکرت نمره گذاری میشوند و نمره بالاتر در این مقیاس نشان دهنده سطح بالاتر تعلل ورزی است. بررسیها بیانگر پایایی و روایی مطلوب این مقیاس هستند ( اسپاد، هیو و نیک سویس ، 2006). همچنین ایفرت و فراری (1989) روایی سازه این مقیاس را تایید نمودند. حسینی و خیر (2009) پایایی این این مقیاس را به روش همسانی درونی بررسی کردند و ضریب آلفای 78/0 را به دست آوردند. روایی این مقیاس نیز به روش تحلیل عامل و مولفههای اصلی بررسی گردید. ملاک استخراج عوامل، ارزش ویژه بالاتر از یک و شیب منحنی اسکری بود نتایج نشان دهنده وجود یک عامل عمومی در کل مقیاس بود. مقدار ضریب KMO (شاخص کفایت نمونه) و آزمون کرویت بارتلت (شاخص کفایت ماتریس همبستگی) نشان از وجود شواهد کافی برای روایی سازه داشت. مقدار KMO ، 75/0 و نمره خی آزمون بارتلت 57/330 به دست آمده که از نظر آماری معنی دا ...
